رهبر فرزانه انقلاب: اگر زن استعدادی دارد – مثلا استعداد علمی دارد، استعداد برای اختراعات و اکتشافات دارد، استعداد سیاسی دارد، استعداد کارهای اجتماعی دارد – اما نمی گذارند از این استعداد استفاده کند و این استعداد شکوفا شود، ظلم است.

اسلام می خواهد که رشد فکری و علمی و اجتماعی و سیاسی و بالاتر از همه، رشد فضیلتی و معنوی زنان، به حد اعلی برسد و وجودشان برای جامعه و خانواده بشری – به عنوان یک عضو – حد اعلای فایده و ثمره را داشته باشد.

اگر زن در جامعه بتواند به علم و معرفت و کمالات معنوی و اخلاقی که خدای متعال و آیین الهی برای همه ی انسانها – چه مرد و چه زن – به طور یکسان در نظر گرفته است، برسد، تربیت فرزندان بهتر خواهد شد، محیط خانواده گرمتر و با صفاتر خواهد شد، جامعه، پیشرفت بیشتری خواهد کرد و گره های زندگی آسانتر باز خواهد شد...هدف این است که... زنان، انسانهای بزرگ شوند. این ممکن است و در اسلام تجربه شده است.

اگر زن، چه آن وقتی که داخل خانه با خانواده زندگی می کند و چه در صورتی که از شوهر جدا می شود، نتواند از فرزند خود بهره عاطفی لازم را ببرد، این ظلم است.

ظلم، تبعیض و اهانت، در هر حالی غلط است. اگر شما عالی ترین مردم دنیا باشید و زن شما مثلا از لحاظ سواد و معلومات و... یک خانم کم سوادی باشد، یا از یک خانواده ی پایینی باشد، شما حق کمترین ظلم و اهانتی را به او ندارید، زن همان زن است تا ابد. حق کمترین ظلم و اهانتی را به او ندارید، زن هم همینطور.

در علم، در فرهنگ، در سیاست و در همه چیز، زن باید پرورش اسلامی پیدا کند؛ در میدان های اجتماعی و اقتصادی و سیاسی و همه جا برود و پیشتاز باشد؛ اما در مسائل شهوانی و جنسی، ملعبه ی دست این و آن نشود؛ این حرف ماست.

ما معتقدیم زنان در هر جامعه ی سالم بشری قادرند و می باید فرصت پیدا کنند که در حد سهم خود، تلاش و مسابقه ی خویش را در پیشرفت های علمی و اجتماعی و سازندگی و اداره ی این جهان به عهده بگیرند.